Dünyanın sonu gelmiş,
İnsanlar gaflet içinde.
Değerler yitirilmiş,
Her biri aymazlık içinde.
Zengin almış başını gitmiş,
Para üstüne para biriktirir.
Zevk sefa içinde yüzer,
Çılgınlık son haddinde.
Fakir çocukları dağlarda,
Terörle mücadele ediyor.
Ömrünün baharında iken,
Canını vatana kurban ediyor.
Zenginle fakirin arası,
Çığ gibi büyüyor durmadan.
Nereye gider bu işin sonu,
Yaşar,hiç kimse sormadan.
Herkes kendi aleminde,
Yaşayıp gider durmadan.
Yardım etmiyor kimse kimseye,
Geçişiyorlar hal-hatır sormadan.
Böyle gitmez,gitmeyecek bunu bilin,
Zenginlerimiz fakirlere yardım edin.
Yatırım yapın ülkenin her köşesine,
Böylece yurdumuzu mamur edin.
29.08.2005
Bulancak-Giresun
Kayıt Tarihi : 27.8.2006 04:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!