Yurdumun Mafya ve Çeteleri

Uzak tarih, yakın tarih, dönüp, dönüp bir baksak,

Kara leke silinmiyor, kayıtları, sayfaları yaksak.

Kimi devlete baş kaldırmış, tek başına, açıkça,

Kimi saldırmış, yüzlerce yandaşıyla, biraz da kaçıkça.

Kimi demiş “Ferman padişahın, dağlar benimdir, ”

Kimi, düşmana yaslanarak, demiş”benim yerim emindir”

Kimi, çıplak tellallıktan, patronluğa soyunmuş,

Kimi, yakalanıp ceza görmüş, hain gözler oyulmuş.

Yakın tarih diyor ki”İşgal gücü gibi, çeteler de sorundu.

Yurdun çok yerinde, hükümetçe desteklenip korundu.

Onların hem vatana, hem millete büyük oldu zararı,

Netice de etken oldu, ATATÜRK’ÜN azim ve kararı.

Devirle birlikte, değişti Onların icraat sahası,

Hainliğe çalışır, kötülerin öyle keskin dehası.

Fidyecisi, kaçakçısı, tetikçisi, gaspçısı, hâl mafyası,

Devleti, halkı sömürüyor, ihale mafyası, Pazar ağası.

Çeteler, mafyalar, çeşit, çeşit, saymakla bitmez ki,

Türkiye’m, Onlar için bir cennet, kovsan da gitmez ki!

Yakınmalar, sızlanmalar boşuna, beş para etmez ki,

Politik karar olmayınca, devletin gücü onlara yetmez ki!

Ne hak, ne de hukuk, çeteler hakim olmuş düzene,

İcra-i sanat eylerken, gerek duymazlar, itinaya, özene.

Kastederler vatandaşın hem malına, hem de canına,

Cezasız kalınca, yaptıkları kâr kalıyor yanına.

Bir eşkıya hakim olmuş, o güzelim Bolu’ya,

İsterler ki fakir, fukara, yalnız hava soluya.

Düşünceler fayda vermez, konsa da boşa, doluya.

Yetkililer ciddiyetle eğilmemiş, bu hayatî konuya.

Son yıllarda değişti, toplumun sosyal yapısı,

Kimi soygun yapar, yeri, Pazar ve çarşı,

Kimi devlet içindedir, eylem yapar devlete karşı.

Yalnızca mutlu azınlık için açılmış, refahın kapısı.

) Asırlardır uykudasın, uyan artık milletim!

Pençesinde inliyorsun, acımasız, illetin.

Meydanlarda, caddelerde hep maval dinledin

Sebebi gafletin, çaresi yine sensin bu illetin.

Kim dost, kim düşman, anlamadın, bilmedin!

Zalimlerin zulmünden, asırlardır, , inledin,

Dahildeki hainler, içindeki belli düşmanlar,

Sanma ki her biri, yaptıklarından, pişmanlar.

Kanunlar yapılsa, uygulanmazsa, adilâne, hukuk,

Huzur bulmaz vatandaş, alamaz rahat bir soluk.

Hukuk camiası derse ki “baskıya, rüşvete hayır “.

Devlet olarak sen de, Onları, koru ve kayır.

Bürokrat ve adalet camiası, bu uğurda verirse şehit,

Zengin, fakir, tüm yurttaşlar, kanun önünde olur eşit.

Mafya’ya, çeteye verilmezse herhangi bir diyet,

Türkiye’nin önünde açılır artık, muasır medeniyet.

- Kadıköy-1998