Yurdum Kan Kokuyor Şiiri - Ramazan Boztepe

Tırsak şeddat emir buyurmuş kan akıtmalıyız
kan, kan, kan kokmalı
gehenna vadisi olmuş şehirler
baal'e kurban edilen sonsuz çocuklar
ve seni alırlar canımdan
matem tülü örtünmüş bu kentin kana bulanmış şafağında
sessiz çığlıklar biriktiriyor yüreğim
vurdular kanatlarından barışı taşıyan güvercinleri
yurdum kan kokuyor...

Çukurun çok başlı canavarı
ölüler ülkesinin kralı hades emir buyurmuş bir kere
üç kafalı dev köpek kerberos karanlıkta uluyacak
bir ayağı çukurdaki ölüler ülkesinde
güleç yüzlü tazeler karşısında iştahlanan canavar
ölmüşlere tamah etmiyor
kanla yıkanıyor çelik zırhlı küstahlar
ölü kızların etekleriyle botlarını parlatıyor
yangın yeri olmuş firari öfkeler paramparça...
karanlık pencere altlarında
çığlık olmuş sessiz kalabalıklar merhamet mırıldanıyor
genç kızların titreyen bedenlerinde
yurdum kan kokuyor...

Zafer sarhoşu nemrut yakın buyurur
hüsranına yenik düşen şehre hüzün yağıyor
namussuz anol körüklemiş olmalı o ateşi
ölümün haberi
zalimin sözü
kalabalık yaşamlara düştü
ve rüzgarların peşi sıra gitme devri başladı
acının ve ateşin en dibinde
kana bulanmış eşkıya gecelerde
hicranımı yalnız yaşayacağım adı yalan olan iklimlerde
çocuk çığlıkları düşüyor pencereme
yurdum kan kokuyor...