Yurdum insanı Şiiri - Coşkun Arslan

Düzenler değişir vakti gelince
Sürekli düzülen yurdum insanı
Çabası gayreti karşılık bulmaz
Üzeri çizilen yurdum insanı

Rahatlık ne demek asla bilmeden
Şu fani dünyada yüzü gülmeden
Yaşamak denirse daha ölmeden
Mezarı kazılan yurdum insanı

Huzursuz ederler çeteler onu
Hakimler doktorlar öteler onu
Her gelen bir adım iteler onu
Horlanan kızılan yurdum insanı

Elemi, tasası, ezası bitmez
Vergisi, taksiti, cezası bitmez
Zararı, ziyanı, kazası bitmez
Altında ezilen yurdum insanı

Solunda zulüm var sağda hiyanet
Ne tarafa dönse sonu felaket
Savurduğu taşlar etmez isabet
Her zaman üzülen yurdum insanı

Sömürür haçlılar benim ülkemi
Büyüdük, güçlendik bizler öyle mi?
Kimin umurunda batıyor gemi
Dirliği bozulan yurdum insanı

Coşkun Arslan