YURDAGÜL TAŞTAN ABLA
(Naime Özeren Bacımızın Yurdagül Taştan Ablasına....)
Sımsıcak yüreği, değilmiş,TAŞTAN
Erzincanlı Melek, Yurdagül abla...
Sevgisi fazlaymış bir arkadaştan,
Anaymış, babaymış, Yurdagül abla.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Ne kadar mutlu oldum bilemezsiniz Nebi bey...Ne desem yetmez duygularımı anlatmaya...Benden güzel tanımlamışsınız Yurdagül ablayı...
Ehh. Yürek yağmur olunca yağmur gibi dökülür işte ak kağıda dizeler... Onurla ben de şiirimin altına ekledim antolojide...Teşekkürlerim, sevgim, saygımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta