Bir kere sevdalanmaya gör.
İlk aşkı beş buçuk yaşında,
İlk sevdayı on yedisinde,
Sonuncusunu yirmi üçünde yaşadı, bu deli gönül…
Yokuşları yüklü çıkmayı,
Buz gibi suyla abdest almayı,
Köpüklü bir Türk kahvesini,
Ve yağmurda iliklerine kadar ıslanırken terlemeyi,
Çok sevdi bu deli gönül…
Gördü ki hayatta,
Sevdasız hiçbir şey yok!
Sev yeter ki her şeyi.
Sev gönülden, karşılık beklemeden
Bil ki gözlerinden yüreğine inen, ince bir su.
Hissettiğin benim sevdam, senin!
Bursa–05.02.2001
Mehmet DemirkapıKayıt Tarihi : 28.2.2007 23:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Demirkapı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/28/yunusuma.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!