Yunusum Şiiri - Erdoğan Çalışkan

Alp erenler ocağı Kırşehir ‘de
Buğdayı nefese seçti Yunus’um
Anlayınca gerçeği Kırşehir’de
Eyvah‘la kendinden geçti Yunus’um

Hikmet bir hazine taptuk elinde
Kırk yıl odun taşır kefe belinde
Hamken pişti, yandı garip halinde
Hikmet kilidini açtı Yunus’um

Omuzda torbası elinde asa
Çekti sefilliği etmedi tasa
Allah'ı zikreyler kalpteki yasa
Sevgiyi ehlinden biçti Yunus’um

Sundular Badeyi kendine geldi
Aruz vezni ile ötmeyi bildi
Akıcı Türkçe'yle deryaya daldı
Tasavvuf suyundan içti Yunus’um

Molla Kasım bilmez cevher kıymeti
Yırttı yaprak, yaprak çekti zahmeti
Sular bile çözmez gayri hikmeti
Sözlerden gönüle uçtu Yunus’um

Elif’in adıydı sevgide birlik
Öterken bülbüller buluruz dirlik
Aşkınan ayakta duruyor varlık
Kendi kendisine hiçti Yunus’um

Sevgi; Erdoğan'ın dilinde hece
Dumansız yansa da biliyor baca
Tanrıya ulaşmak her şeyden yüce
Sefil derviş iken göçtü Yunus’um

12/08/2015-ipcierdoğan