Ben Yunusum adım başka,
Yunus gibi düştüm aşka,
Şimdi burda ölsem keşke,
El üzülmez yar üzülür.
Bu yol çıkmaz iken boştum,
Kah yürüdüm,kah da koştum,
Menzile varamadan düştüm,
El üzülmez yar üzülür.
Dağlar aştım,taşlar aştım,
Aşıklar sofrasında aştım,
Yürek ateşiyle piştim,
El üzülmez yar üzülür.
İçimde bir derin kazı,
Ciğerimde onmaz sızı,
Çıkmaz ile olsun yazı,
El üzülmez yar üzülür.
Serhaniye sorun hadi,
Aşk için kim ne dedi?
Deli gönül hep gam yedi,
El üzülmez yar üzülür.
Kayıt Tarihi : 14.8.2012 17:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhan Keserlioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/14/yunuscuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!