24 Haziran 2016
Sevgili Yunusbalığı’m,
Yine karamsar olacak mektubum
ama yok yapacak bir şey,
darmadağan her şey...
Önce kendimi anlatayım sana;
donuyor yavaş yavaş içim,
yok oluyor teker teker duygular,
kalmadı hiç yaşama sevincim.
Asfaltları eritse de altmış derecede
Güneş, ısıtamıyor yüreğimi...
Umut vadetmiyor sabahları
pencereme konan kumruların ötüşü...
Ve yurdum, güzel yurdum;
sızlatıyor geleceği yüreğimi...
Tutsak beyaz güvercinler şimdi,
pranga vurulmuş beyaz kanatlarına
mavi değil artık gökyüzü..
Kayıt Tarihi : 25.6.2016 18:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Audrey Aykut](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/25/yunusbaligi-na-mektuplar-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!