Yunusbalığı'na Altıncı Mektup

Bu sana altıncı mektubum
Yunusbalığı'm.
Bilmiyorum aslına bakarsan
ne yazacağımı...
Güzel haberler vermek,
'Bak sustu buralarda silahlar,
ölmüyor artık kınalı kuzular
ve masum çocuklar.' demek isterdim.
Oysa iyi haberlerim yok sana.
Günden güne kararıyor ufuklar.
Pas tutuyor yürekler yavaş yavaş.
Yitiyor dostluklar, sevdalar,
ve tüm insani duygular...
Herkes düşman sanki birbirine.
Aşk desen masallarda kaldı
ki onlar da unutuldu bu günlerde...
Kimse masal okumuyor çocuklarına,
ninni söylemiyor uyumadan önce...
Ama yine de nasıl bilmem
uykuda bütün ülke.
Bana gelince Yunusbalığı'm;
kuruyup gittti yıllardır özenle
büyütüp koruduğum
sevda çiçeklerim.
Yitirdim tüm umutlarımı,
tükenmekte yüreğim...