Sana bakıyorum İstanbul
Yüksek tepelerinden sana tepeden bakan o dağlardan
Boğazın serin kıyılarından
Sana bakıyorum
Sana bakıyorum İstanbul
Etilerin o cıvıltılı hayatından
Geziyorum kuytu köşelerde
Karanlık ve hain gecelerde
Ne insanlar ve ne canlılar gördüm
Şu güzel İstanbul’da
Sen varya gülüm
Kalbimi kaplamış sevgin
Örümcek agı gibi
Benim hayatımda her şeydin
Her an her dakika yanımdaydın
EYYY BEN DİYE SESLENDİM YÜREĞİME SESLENDİM HAYATIMIN EN GÜZEL SESSİZLİKLERİNE
OYSAKİ, İSTANBUL GİBİYDİM BİR ZAMANLAR
GÜLÜŞLERİM VARDI
AŞKLARIM VARDI MESELA
Dile geldi bastığın tüm topraklar
Yalan mıydı yaşadığımız en o en güzel yıllar
Sevgi tohumları varken yüreğimin en güzel yerinde
Nasıl nefret oluverdin sevgide
Bende miydi yoksa hata
Neye özlem diyor ki insan
Yada özledikleri yanındayken neyden bıkar insan
Mesela cok sıkıldıgı yanlızlıgını
Ve nefret ettigi suskunkugunu özler mi
Yanlız basına sabah ettigi geceleri
Küçük bir çocuk vardı..
Onun için her şey çalıştığı dükkân
Onun için her şey küçücük dünyasındaki hayallerdi
Hayat öğretti ona hem okumayı hem çalışmayı
En başta ustasının dediği gibi EFENDİ olmayı
Efkarım sek bir kadeh rakıdan daha berrak
hüznüm İstanbul gibi karışık
Kafam Ağrı dağı gibi sisli ve puslu
duygularım Türkiye bazen eğlenceli
bazen ağlamaklı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!