Yunus'un Pınarından Şiiri - Şahmettin Kaya

Sevgilerin kaynağı, Anadolu Türkmeni,
Kaç asır geçti hala yeni duruyor yeni,
Kendisi koca bir gemi, sevgi de dümeni,
Sevgi sunup dolandı, gönüller diyarından
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından.

Deryaları yüklenmiş, kâinatta bir için,
Sorulur mu, Yunus’a acaba niye niçin,
Hak bağrına kor salmış, yanıyor için için
Nasip deyip soyunmuş geçmiş bütün varından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından.

“Bana seni gerek der” düşüncesi Haktır Hak,
Bilir ki Hak kâinatta; hâkim olan tek mutlak,
Yaradan’dan kuluna, sevgi taşıyan ulak,
Heybesi omzunda, ağlar iman narından,
Kana kana içelim; Yunus’un pınarından.

Evliya düşte görür, derviş dağı aşıyor,
Yetişmeye imkân yok, zamanla yarışıyor,
Yurdun her bir yanında, Yunus E.. yaşıyor
Susadı içti belki, Porsuk’un sularından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından.

Yaradan’dan ötürü kulu seven hiç bitmez,
Hakikatin yerini haksızlığa terk etmez
“Başında aklı olan ücretle amel etmez”
İbret almak gerekir sevgi dolu yarından,
Kana kana içelim Yunus’un pınarından.

Cümle âlem bir bize Muhammed ümmetiyiz,
Şark’tan kopan fırtına, garba giden atiyiz,
Yunus’ta söyleyen dil, Rabbin muhabbetiyiz,
Bizi kurtarır ancak, her girdabın darından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından,

Yunus dersini almış, Yücedeki Âlimden,
O, Âlime kul gerek, fakat aklıselimden,
Bir Elif öğretenler, münezzehtir cehimden,
Yunus sözü duyunca, yer sarsılır arından,
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından.

“Ben bir kitap okudum” kalem O’nu yazmadı,
“İlim kendin bilmektir” Bu düsturu bozmadı,
Bir ömür böyle geçti, hep sevdi hiç kızmadı,
Gel kardeşim sen de nasiplen Yunus zarından
Kana kana içelim, Yunus’un pınarından..