[-~*~YuNuS'uN İzİnDe ~*~-]
Hay benim görklü Yunusum
Sencileyin yola düştüm
Katrende boğuldu usum
Mecnun oldum dile düştüm
Ben nideyim dünü günü
Nidem ağulu öğünü
Sinem göyünü göyünü
Yandım, halden hale düştüm
Leyla surette değilmiş
Kemikte ette değilmiş
Kadda kâmette değilmiş
Taşrada müşküle düştüm
Çokluğum Bir’denmiş benim
Körlüğüm kirdenmiş benim
Yağmurum yerdenmiş benim
Nefsimle cidale düştüm!
Yare saldım cism ü canı
Damlada buldum ummanı
Gökte ararken cananı
“Gel! ” dedi: Gönüle düştüm
Habibullah hürmetine
Erdik pirler himmetine
Bak Hakkın sahavetine
Ol seyr-i cemale düştüm
Azîmdir celâlim benim
Emsalsiz cemâlim benim
Hak namına qalim benim
Mansur’ca visale düştüm
Mest eyledi Cihan-ârâ
Hazanım erdi bahara
Evvahi çıkmadan dara,
Mestane ikbale düştüm
03/08/2009*Evvâhî
Osman ŞenerKayıt Tarihi : 3.8.2009 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazan elleriniz dert görmesin üstad.
Selamlarımla.
abideleşmiş Yunusla beraber.Selamlar .Sevgi ile kalınız.
Şiiri gönül sarayıma aldım .Heybemde
TÜM YORUMLAR (11)