Yunus'un İzinde Şiiri - Melih Tekrel

Aynı ağaçtan olmuşuz, düşmüşüz dalından.

Sen elmanın yemyeşili, ben al kırmızısı

Aynı berrak hazzı alırken tadanı,

Söyle bana kaldı mı bunların farkı?

Saf ol! Eyleme kimseye kötü tek bir niyet

Dokunabildin mi? Belki ondadır hoş yürek

Bilemezsin ne zaman gelecek o son durak

Gönüllerde unutulmaz güzel seda bırak.

Sofranın bir kırıntısına kadar buyur et.

Bir tas çorbaya, iki kaşıktadır bereket.

Kuru yarım ekmeğine bile şükürler et,

Göreceksin ki nefsindedir bütün akıbet.

Kötü olmasaydı belli olur muydu iyi?

Kötü olsaydı, olur muydu şair Yesevi?

Türkistan’dan gelir ki işte bu; Tasavvufi

İşte bu izdir ki bu iz Divan-ı Yunusi