Yunus'u Görür Gibiyim Şiiri - Kadir Yavuz

Neydi kaybettiğim
Bilmem ki
O da ne?
Zaten kaybettiğimi
Her neydiyse bilmeden
Hep dipsiz derinliklerde aradım
Bir takip ve bir de takipsizlik oluştu
Bir taş duvarlar yığını
Ve sanki bu koğuş
15 yıl yattığım koğuştu...
Uyurken bulunur mu aradığın?
Ben bulduğumu sandım
Bir tuzak kurulmuştu belki,
Bir dostun hatırına yandığım yerde…
Bir körükçü zebellah gibi
Köz oluşturmuş
Avuçlarımın ortasına
Kurduğu Ocakta…
Yakmak istiyor,
Benim yakamadıklarımı…
Gizli bir zikir var
Ateşin kızıl kıvılcımlarında.
Dönmek mi lazım yoksa
Yüz çevirdiğine…
Hep istedik ama dönemedik
Yunus’u görür gibiyim
Bir an balığın karnında
Bir an tövbe kapısında
Bin pişman...
Dönmek lazım
Sır Yunus’un çektiği oduncuklarda
Onları affeden
Seni de affeder hayda hayda
Bir dost lazım
Eyüp sabrı lazım
Karanlıklara düğüm atacak
Mevlana’nın düğün gecesinde
Sabahı bulmak uğruna…
Yunus’un kırk yıl
Dergaha çektiği odun ateşi
Günahlarından başkası
Değil de neydi?
Dosta çevir yönünü
Görmek istediğin gözle bak
Güneş ışıklarına...
Sır perdesi aralanıyor bak!
Gören gözleri kör eden
Köre görünene bak.
Sen göresin diye,
Yanardağ mı oluşturmak lazım,
Göz çukurlarının dibine…
Kör; görmemek için,
İnat ederse
Yusuf’un düştüğü kör kuyunun
Görünmeyen güzel taraflarını
Göremez…
Görmek lazım
Körün, topalın ve sağırın
İnadına…
İbrahim mancınıkla
Kızgın alevler üzerine atıldığında
Bir göz ateş gördü,
Bir diğer göz balıklı gölü gördü.