Kurşun mu dindirir yoksa acılarımı
Ya sen olmaz mısın yarama merhem
Bir taş duvar mı anlar sancılarımı
Ya sen dinlemez misin seviyorum desem
Gözlerinde söndürdüm tüm hayalleri
Hala duruyor mu sokağındaki izlerim
Kapına bıraktığım kırık kalbim
Pencerene dikili umutsuz gözlerim
Hala umarsızca erkenden uyuyor musun
Kurudu mu yoluna döktüğüm gözyaşı
Erzurum
Fırtınalaın bitkin sesi
Senden döndün,
Bende sözümüzden
Yalancıyız ikimizde
Ne kadar benziyoruz
Dostlar yetti diyor çektiğime
Ektiğime bakıp şaşıyorlar biçtiğime
Seni seveli rastlayan yokmuş güldüğüme
Gözlerime bakıp ''yalan'' de bana
Senin yüzünden hayata küsmüşüm
Sen gittin kokun bende kaldı
Şimdi ölesiye hasret kokuyorum
Gidişine inat sevdam çoğaldı
Şimdi eskisinden daha çok seviyorum
Yıllar hep seni ekledi hayatıma
Hayalin dalgalanıyor buğulu gözlerimde
Coşkusunu duyuyorum sevdalı gönüllerin
Binbir yürek çırpınıyor karanlık denizlerde
İçimi acıtıyor yalnızlığı fenerlerin
Dağları yerlebir ederken kahpe karanlıklar
Ufka demir attı, hayalinle güneş
Gözyaşlarımdır oluklardan dökülen
Canlanır bağrımda çürüyen leş
Bilmem ki nedir ümitleri öldüren
Camları mı yakar yoksa yüreğini mi
Ayağını sürüyerek yürü sokakta
Geçtiğin yerleri izinden bilmeliyim
Ve bekleme hiç bir durakta
Bir ömür boyu peşinden gelmeliyim
Arkana bakma köşe başlarında
Sevdiğim bundan sonra asla
Senin olmayan gözlere şiir yazmayacağım
Ellerim başka bir aşkla kalem tutarsa
Gönlümü volkanlarda yakacağım
Senden başkasına bakarsa gözlerim
Yine sana döneceğim ne çare
Kader kesecek yolunu umutların
Toza bulanacağım sokağında biçare
Yine sen seçeceksin rengini bulutların
Geldiğimde sen uyuyor olacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!