Yunus Tapancı Şiirleri - Şair Yunus Tapancı

ben bir ayetim
yüreğimin yarasına
ben bir suretim
sevdamın kanısına
sözlerimle lebbe değen bir gülün
öze değmiş kıyafetinde

gözleri gözlerinde bir mavi
sözü alnında gizli bir nuru
kendine çeker şuursuz
ve kelebeği dokunmuş bir rüzgar
huzurunda bir dolunay gibi
üşür katmerli bir yolculuğa

intihar kıyametinde bir kelebeğin
hücresinde gebe bir mısra ile
surata çekiliyor atmosfer
cemalinde tünemiş bir ış(l)ıkla
sözlere lâ

Unutarak
Bir dünyayı esmada

Bir sebil miktarınca elif
Kişneyen diliyle bir deliye
Yeter mi?

seni bir bene bağlayarak tutmak
yüreği yürekte bir selam gerek
yüzeyinde tutunan arzu/halim
at /gözlüklü bir cemalin
yuvarlak bir çemberde ihaneti
ört/bas etmeden hiçbir kıyafetini

bilinmez bir dünyanın sahibesine
aşk üretkenliği ile doyurmak
tünemiş sokakların bulutlarında
kendinde oturan
bu şehre zimandır

Gönül duasında bir esrefi lisan
Yıkar kelime yığınlarını
Bir seni büyülüyorum
Daldan düşen elmayım
Baldan tatlı üzüm gibi sözlerim var
Bir yan ki boğuk bir alfabe

Bir düş söyler misin bana
Uyanıklığını aklından alan
Bir söz yaz ya da
Ölüm içinde kalsın
Neresinden buldum bu dünyanın
Sükut;

himmetli bir üflemeyle
aşka susamış bir gönlü
göze değdirmeden bir hicranla
sadırlarında lâ kıyafetiyle
ilahla yaşadığı aşktan
ateş olur bağrında bir su

gülün mizanında bir serüvenle
sana imzalamak birkaç bülbülü
veda ederek sana kendimden
ve de turnası kesik mahşerimden
denizinde bir zehrin
damlasında bir gururun