Dünyanın en büyük hüznü yağıyor üzerimize
Kurak oldu artık mevsimler
Kar yağmaz yağmur yağmaz oldu
Hüznün ve mevsimin olmadığı geçişlerdeyim
Hüzün bile terketti bizi
Belki arıyorsundur kaybettiklerimizi
Bir sen varsın bir ben
Bir de bahar
Selvi gibi ince ve zarif
Ve yeşilimsi ela gözler
Sen güzelsin ben ise sadece genç
Yazı göremeden sararıp
Beynimin icinde cinler periler
Bir telaş bir kargaşa
Alıyorlar beni
Bu şehirden benden ve senden
Bitmez tükenmez bir kargaşa
Buldum kendimi şehrin tepesinde
Zamanın eğriltilmiş çizgisinden akıp gidiyor
Paldır küldür
Son demine yetişmeden
Bir kelebeğin kanat ucunda
Geçip gitmesinden mi yoksa hep yerinde saymasından mı
Farkındamısın nede güzel tüketiyoruz birbirimizi
Nede güzel uzaktan seviyoruz
Biz seninle ayrı iken bile güzeliz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!