Yunus Olmak! Şiiri - Mustafa Göktekin

Yunuslar birazcık nazlıdır dostum
Onun behasına katlanmalısın
Naz eden yunusa niye ki küstün
Onun cefasına katlanmalısın

Acıdır çilesi yoktur hilesi
Dağıtsın buğdayı varsa kilesi
Dostuna adanmış onun kellesi
Onun ehvaline katlanmalısın

Biraz çilelidir yunusu sevmek
Gerekir emrince yolunda ölmek
Sevdiğini sevip gülerken gülmek
Onun dehasına katlanmalısın

Hakka bile küsmüş denize düşmüş
Balığın karnında ham iken pişmiş
Sonunda Mevla’sı ona yetişmiş
Onun fermâ katlanmalısın

Yunuslar bırakır giderler bazen
Ruhları incedir ruhları nazen
Önünde durmadan dönse semazen
Onun nefhasına katlanmalısın

Sonunda gül açar onun dikeni
Cennette buluşur cefa çekeni
Üzmüş görünse de Yunuslar seni
Onun tasasına katlanmalısın

Mustafa Göktekin

Beha: Diğeri demektir.
Dehna: Susuzluk
Ehval: korkular
Ferma: Buyurmak hükmetmek
Nefha: Nefes