Hala yanıyorum, ah...Keşke keşke uyusam,
Vicdanımın sesi!.. Kahretsin ben buysam,
Öyle ağır, öyle sağır acı ki , bir kurtulsam,
Olmuyor, yakıyor canımı, Sensizlik..!
Çok yavaş ama çok yavaş hareket et,
Gecelerin arkasına bir çare sığındığımı,
Güneşe küstüğümü, nereden bileceksin?
Giderken kör ettiğin, tek aydınlığımı,
Işıksız kaldığımı, nereden bileceksin..!
Maziye esir, mahkum kaldığımı,
Zamanın soytarısı değildir sevgi...
O değişmez kısacık günlerle haftalarla.
Direnir ve katlanır mahşerin ucuna dek.
Yanılıyorsam bunda ve çıkarsa yanlışım,
Ne hiç kimse sevmiştir, ne ben şiir yazmışım...
Sırtlanmış yüklerim, öylesine ağır ki artık,
Sadece bedenim değil, ruhum bile inliyor,
Bir kibritle, koca maziyi korkunla yaktın,
Nedense hafızam bir türlü, olanları kaldıramıyor..!
Her yanım yara bere, yüreğim daha beter,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!