SOKAK LAMBALARI
Karanlık geceme yanan sokak lambaları;
Rabbimin buyrukları, Nebî'nin çabaları.
Işıklarıyla yürürüm mayınlı yollardan,
SONBAHAR
Sokakları temizleyen var: Rüzgar!
Üst caddede kimi yol yapar, kimi gar.
Yapraklar dökülüyor, mevsim ki sonbahar!
Selamlık Sokak'ta kızını bekleyen var.
Söz kuşunun gidip de konacağı il,
Nereden uçtuğuna bağlı; bunu bil!
Dudaktan dökülen, kulak kepçesine;
Gönülden fışkıran, gönül çeşmesine...
SÜNNET-İ NEBİ
Ey şanı yüce nebi dedin sen: “Bu benim yolum,
Benden değil nikâhlanmayan, sen duy bunu oğlum!”
“Kadın nikâhlanır; ya soyundan, ya cemâlinden,
Ya malından, ya dininden, sen dindarı seç oğlum.”
UÇLU KALEM
Ağlanır mı bir kalem kırıldı diye?
Ağlanır bir dost kırıldı diye!
Gönlüme tercüman oldu günlerdir.
Temiz kağıda çizdi gönlümden
YAĞMUR
Taştı yine gönlüm sel oldu.
Çaktı şimşek, ağladı gökyüzü;
Sarsıldı gönlüm, ağladı özüm.
Yağmur suyu akıttı iki gözüm.
YAS
"İşleyen demir pas tutmaz!"
Kocasını sevmeyen, yas tutmaz!
Mümin malına haram katmaz.
Sabah güneş doğarken yatmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!