Yunus Gibi Şiiri - Mustafa Zincirkiran

(Fasl-ı Muhabbet Şiiri)

Dergâha girelim Hayy, Hû diyelim
Nurlan zikir ile gel Yunus gibi.
Cennet bahçesinde taâm yiyelim
Böylece ölmeden öl Yunus gibi.

Zikir halkaları cennet bahçesi
Okunan esmalar ahret akçesi
Nefis terbiyesi işin Türkçesi
Nefsini parçala dil Yunus gibi.

Dergâh bizler için, hanımlar beyler
Çalınır bendirler üflenir ‘ney’ler
Dil ile birlikte kâlpler zikreyler
Dünya kaygısını sil Yunus gibi.

Cehrî mi, hafî mi? Farkı gözetme
Bilmiyorsan öğren boşa söz etme
Gönüller incinir sus hiç va’zetme
Her zaman haddini bil Yunus gibi.

Bir mürşidi tanı kapılan ona
Seni aydınlatır hep Hak’tan yana
Tasavvufta pişen sen yana yana
Duman bitsin, kal sen, kül Yunus gibi.

Yesevî, Mevlana doğudan bize
Gelip hitap etti insanda öze
Nazar etse yeter gerek yok söze
Sen nazargâh ol ki, gül Yunus gibi.

Kadirî, Rufâi Nakşîlik bir yol
Tarik yol demektir hepsi birer kol
Tahkîki îmandır, sanılmasın rol
Bulmak için gez il, il Yunus gibi.

Allah’ım! El açtık niyaz ederiz
Senden başka Rab yok, nere gideriz
‘Nâr’ın da hak, nûrun da şükrederiz
Behlül, mürid olsan kul Yunus gibi.

28.02.2021