Yunus Gibi Şiiri - Osman Erdoğmuş

YUNUS GİBİ

Vahdet çağlayanından gönüllere yol bulup,
Her kapıyı çalarak gezelim Yunus gibi.
Çaresize arkadaş dertliye dermen bulup,
Nefsimizi taşlarda ezelim Yunus gibi.

Gurur, kibir bir yana, alicenap olmalı,
Yalan, yanlış işlerden daim uzak durmalı,
Fani olan hayatta, heyben rahmet dolmalı,
Ebediyyet sırrını sezelim Yunus gibi.

O güzel Muhammed’in şifalı sözlerini,
İnsanlığa taşımak sürerek izlerini,
Eyvah, bittim demeden döverek dizlerini,
Her gönüle bir kandil dizelim Yunus gibi.

Emanet verdi bize ruhu ve aklımızı,
Ne yaparsak biliyor gizlimiz, saklımızı,
Kur’an aydınlatırsa karanlık dünyamızı,
Şeytanları çatlatıp üzelim Yunus gibi.

Hak kapısına varıp, sabırla çile çekmek,
Yılmadan yorulmadan birlik tohumu ekmek,
Yıllarca sürse bile usanmadan su dökmek,
Çalışıp neticeyi süzelim Yunus gibi.

Senaryo siyonistten, kobay bizi seçiyor,
Müslüman Müslümanı acımadan biçiyor,
Zalimler şerbet diye kanımızı içiyor,
Yeter deyip düğümü çözelim Yunus gibi.

Dicle kenarındaki koyundan mesul olup,
Sadece dostu değil, düşmanı doğru bulup,
Mümkünse her mazlumun yüreklerine dolup,
Güller yeşertmeliyiz güzelim Yunus gibi.