Yunus gibi Şiiri - Halil Manuş

Girince ayrılık bir kere öze
Parçalanır insanlık fırka, fırka
Ters düz halde görünür her şey göze
Fayda vermez artık kavukla hırka

Her insanın kendindendir bulduğu
Olma ayrık otu, dostun yolduğu
İnan ki hiç fark etmez ne olduğu
Öğütür hep ne dökülmüşse çarka

Güler yüzdür dosta makbul hediye
Ata ot yakışır, etse kediye
Fikrine:“bilmem ki ne derler “diye
Sakın ha yılma! .. Sürseler de şarka.

Sevgi ile doldur gönül tasını
Yunus’ça hoş gör, sil yürek pasını
Bırak şucu-bucu safsatasını
Zenginlik diye bakmalısın farka.

Sen bana ben de sana alışarak
Tanıyalım dünyayı dolaşarak
Gece gündüz demeden çalışarak
Yedi cihana olmalısın marka.