Yunus Emrelerin Çırağıyım Ben

Her geçen yolcuya bu gönlüm handır,
İnsan sevgisinin durağıyım ben.
Şüküre alıştım, sabır hocamdır,
Kadanın, belanın ırağıyım ben.

Çile raylarında dertli katarım,
Beni ağlatana güller atarım,
Mevlana’dan aldığımı satarım,
Yunus Emrelerin çırağıyım ben.

Eller mi akıllı, ben mi deliyim,
Barışa uzanan dostun eliyim,
İşçinin, köylünün alın teriyim,
Rençberin tırpanı, orağıyım ben.

Girenlere açık çarşım pazarım,
Hayat mektebinde okur yazarım,
Zulüm eden babam olsa kızarım,
Mazlumların gözü, kulağıyım ben.

DURAN bu canlara hayal kurdukça,
Nesiller bozulmaz aslı durdukça,
Gönüller hedefe toplu vurdukça,
Bu milletin çarpan yüreğiyim ben.