Manolya gözlerinden düşen nedir ab-ı hayat mı
Bu ab-ı hayat ki yeşertir mi bu kurak toprağı ?
Dokunabilir mi kalbimin en ucra köşesine, içime
Manolya gözlerinden düşen nedir ab-ı hayat mı
Ben boğulurken mavi bir denizde iç sesimle
Ne oldu dökülmüyor mu mısralar
kaleminden.
Dizilmiyor mu satıra kelimeler birer
birer.
Ne o aynaya bakarken gittikçe artıyor
endişen.
Taştan bir asırda karşıma çıkan Ponpon Gül
Bu ne ihtişam ki güzelliğin değmiş dünyaya
Bir rüzgar esipte kokunu getirdiği gün bana
Derim o zaman ne güzellikler var dünyada
Vurulmak ne kolay güzelliğine Ponpon Gül
Sen bir şiirsin mısralar yetmiyor seni anlatmaya
Seni düşünmekten kavuşmaz birbirine göz kapaklarımda
Göz kapaklarımın ardında gülüşün hatıra kalıyor o an
Sen bir şiirsin mısralar yetmiyor seni anlatmaya
Sen yokken koruyorum içimde dönen bu aşkı da
Gidecek varsa bir yolun.
Varsa ulaşacağın nice kalbin.
Bir nice davan sözün.
Yolun, kalbin, sözün açık olsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!