Yunus Emre şiiri üzere bir beşlik

AĞLA GÖZÜM AĞLA

açımışım gül gibi solmazam gayrı
kendimi ikiye bölmezem gayrı
Yolu kayıp edersem bulmazam gayrı
Ağla gözüm ağla, gülmezem gayrı,
Gönül dosta gider, gelmezem gayrı

sonuçta toprağa ben gömülürsem
kesin kayba uğrar bağrı bölürsem
akıp aşk yoluna ben gürülürsem
Ne gam bunda bana bin kez ölürsem,
Orda ölüm olmaz, ölmezem gayrı

bakma aval aval şaşkın oduna
yaklaştır kalbini taşkın oduna
iç içe ol gel alışkın odunua
Yansın canım, yansın aşkın oduna,
Aksın kanlı yaşım, silmezem gayrı

aşk daha derindir melül olunca
göz yaşı hasretlik ödül olunca
hoştur ilk yanan şey gönül olunca
Göyündüm aşk ile ta kül olunca,
Boyandım rengine, solmazam gayrı

zaildir ne varsa insanda zail
umuda dilenci olmuşum sail
bilirim bu nefsim hataya mail
Beni irşad eden mürşidi kamil,
Yeter, bir el daha almazam gayrı

öyle hak rahına girişmişim ben
ha bu gün ha yarın erişmişim ben
irfan ateşinde hür pişmişim ben
Varlığım yokluğa değişmişim ben,
Bugün cana başa kalmazam gayrı

eskiden dünyaya bağlı bir kulduk
kötülüğe yakın daha makbulduk
çağırdın labbayke nice hoş bulduk
Fenadan bakîye göç eder olduk,
Yöneldim şu yola, dönmezem gayrı

kör olan gözlerin havası oldum
nefsi yola sokan kavası oldum
reva olan hükümün kısası oldum
Muhabbet bahrının gavvası oldum,
Gerekmez, Ceyhun'a dalmazam gayrı

aşıkım vaslından ayırmayasın
beşerlik aslından ayırmayasın
ömrün son fasıldan ayırmayasın
Dilerim fazlından ayırmayasın,
Tanrım, senden özge sevmezem gayrı

İdris bir bilseydi tam şunu yunus
sırrın nerde bulur ucunu yunus
nasıl ölmez gezer ceyhunu yunus
Söyler aşık dilinden bunu Yunus
Eğer aşık isem, ölmezem gayrı