Yunus Emre Kaynar Şiirleri - Şair Yunus ...

Seni beklemek Oliana..
körpe bir yavrunun kan çanağı gözlerinde demlenmek gibi..
Seni istemek Oliana..
küçük bir kıvılcımla dolunayı tutuşturmak gibi..
Güller tan yerinde ağırdı Oliana..
dizim de bir ağrı, kalbimde bir ağırlık yorgun düştüm, geceye demir attım..

Usul usul gidişlerine sakladım fazladan gülüşlerini..
Gelmek de gitmek gibi sevdaya dairmiş meğer..
Olmadığın anlarda heybemde ki gülüşlerini çıkarıyorum ve tarifi olmayan hüzünleri giyiniyorum..
Üşütüyor sensizlik, en zemheri kış gibi iliklerime kadar sensizlikten donuyorum..
Ve gülmelerin geliyor aklıma ve ben bir kere daha o uçsuz bucaksız hasret denizine dalıyorum..
Bu deniz derin, bu deniz karanlık, bu deniz sensiz ve ben bu denizde yüzmeyi bilmiyorum..

Menzile varmak vuslata ermek mi demek ti..
Vuslat ne kadar kavuşmaktı peki?..
Sevdaya düşmüş kalbin vuslatı yarine varmasımıydı..
Peki yare varmak neydi?
Elini tutmak mı?..
Dizinde uyumak mı?..

Hadi avut kendini yada savur dertleri, sonra söyle hangisi olacaksın avutan mı? savuran mı? Dur ben söyliyeyim sen İstanbul'sun Fatih'ini kaybetmiş İstanbul'sun..bizanslara kalmışsın, yaban aldanmışsın özünden uzaklaştırılmışsın.. parçalanan kalbin Boğaz'ın iki yakası gibi tıpkı hangi köprü iki yakayı bütünüyle birleştirir ya ayrılacak yakayı hangi köprü bir tutabilir..yapacağım derken daha çok yıkma, yıkarken yıkılan hep sen olacaksın kalan enkaz hep seni yaralayacak..bak batan güneş gibi tebessümlerin hep, haber veriyor iç dünyandan..batan güneş karanlığın habercisi ve güneşi batan kalbin belkide son tesellisi ve belki imtihanın ta kendisi etme edersen ezileceksin..uzaklara demir atmış gemi misali evet hatırladın canlandı hatıra evet o gemi misali tıpkı, söyle şimdi yükünü aldığın limana neden geri dönmeye azm ediyorsun, yükü sana safayı maziye bırakana neden ahd ediyorsun, derdi sana dermanı bana yollayana hem yoluna hem umuduna ket vurana neden hala ahd ediyorsun..bırak geçmişi ki geçmiş olsun, derman olsun, vuslat olsun sen bırak ol diyince olduran oldursun..hadi tut İstikbal' inin ellerinden götüreceği yere git, göreceksin değişecek göreceksin iğleşecek yaraların, izide kalmayacak..hadi bekleme kaybetme gözlerine daha önce değmeyen gözleri..
#aşktandüşmek

Hava ayaz hasret buz kesti beni..
Sen giderken en çok hep bende kalıyorsun
Kuşlar de göç etti, onlar da gitti..
Sema bulutlara kaldı, güneş bile senle gitti..
Mevsim son bahar, en çok sen yağıyorsun bu mevsimde
Kurumuş topraklara bile iyi geliyorsun

Sonra bir anda gitmeye karar verdin
Ardına bakmadan, ardındakine aldırmadan, ardını toplamadan dağıttın da gittin..
Ve en çok bu gidişinde kaldın bende, gelecek bütün yazları kış ettinde gittin..
Tüm kışları bana bırakıp yazları aldın da gittin bahar gözlü..
Artık sonbaharda yağmurdan çok sen yağacak, kışları ben en çok sensizlikten üşüyeceğim.. Gitme diyemedim, hakkım yok zannettim bunu demeye.. sen gidince anladım meğer bana biçtiğin değer sensizlikmiş..payıma düşen meğer senden geriye kalanlarmış ve senden geriye kalan sadece benim.. ve içimde ki koca sensizlik..
koca dedim bak; benim aklıma geldi, senin kalbine değsin.. kocayacaktık güya seninle, karı koca olacaktık ama hiç olduk.. Sadece kendini alıp gitmedin, hayallerimi de aldın.. hakkın olmayan ne varsa aldın, hakkım olmayan ne varsa bana bıraktın.. Sen varken kapının önünde ki ağaç, dalında ki yaprak bi güzel gelirdi gözüme, sen gidince onlar bile gitti benden.. Ağaç kurudu, dal kurudu, yaprak soldu ve düştü tıpkı yüzüm gibi.. Yollar artık yürünmeye değmiyor hem neden değsin hiçbiri beni sana getiremiyor..

Bir gün daha kemale ererken, erişmedi mi mutluluk gamlı kapılara..
Gamdan, kederden mi beslenir hep umutları onların?
Umuda bile bedel ödeyenlerin kaç öğün daha sofrasında olacak gam ve keder?..
Söyleyelim hadi olmayanları oluyormuş gibi gösterelim, geçmeyen geçmişin kederini geç saatlere bırakalım ve şimdiyi de geçmişe kurban edelim...
Bir kapı kapanırken başka kapılar açılsın diye bekleyenler geliyor aklıma, başka kapıların açılmasını kapanan kapının önünde bekleyenler...
Şerden hayır umanlar ve hep hayırların içinde şerleri arıyanlar, anladım derken bile yanlış anlaşılanlar, hepsinin toplamıdır hayat ve sonuç hep geçmemişler, geçiştirilmişler!..

Pişmanlık geçmişe, sen bana kalsan olmaz mı?..
Adın sana, soyadın bana kalsa mesela?..
Uyumadan önceki son düşün bana, sabahın bize aymaz mı?..
Böylesi sana uymaz mı, senden ötede bende bulsan kaybettiklerini..
Hayır mı? Hayırlısı mı?..
Kadere keder ekmek mi istersin, ettiğini bulursun..