Sevginden geriye ne kaldı şimdi
Bir defter gözyaşı bir ömür hüzün
Hüzünlerde bir gün geçer derlerdi
Geriye bakıpta aşkı bir düşün
Yaraladın mı yaralandın mı
Aşklar içinden seni
Cımbızla seçiyorum
Sen uzakta durdukça
Ben sana koşuyorum
Bile bile imkansıza
Ellerini tuttuğumda
Kalbim masana düştü sandım
Sen gözlerime baktığında
Aşkın o pembe rüyasına daldım
Utanmasam ağlardım
Savruldu aşkımız döndü çöllere
Çareler içinde çaresizlikle
O gülen gözlerin şimdi her yerde
Gördüğüm her nesne senden bir iz beynimde
Kaçmadık koşarak gittik bitişe
Püfür püfür esen yeller
Özlemini arttırıyor
Ağustosun ortasında
Bak hasretin bastırıyor
Her mevsimde farklı sevgin
Aşkı yaşatana değil yaşayana sor
Mevsimler boyunca hissedene sor
Çağlardan beri alışılagelen
Aşkı kutsal saymış bedenlere sor
Aşkın bir şiddeti elbette vardır
Seni ilk gördüğüm anda
Alıp götürdün beni
Aşk üstüne aşk yaşattın
Sevgi üstüne sevgi
Sustum uzun bir aradan sonra
İçimdeki hüznünü
Bir kenara atmalı
Seni unutmak için
Artık birsey yapmalı
Hak etmediğin değeri
Güneş vurunca yüzüne
Güller açar sanki yüzünde
Sen geldin yaz geldi bu şehre
Mutluluğa bir umut
Bir umuttu mutluluk
Aybüke’den Eylül’e bir özlem dolar içime
Dalmamak elde mi o hayat dolu gözlere
Masumluğun adıdır bir Aybüke bir Eylül
Mutluluğun tadıdır sana adanan bir ömür
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!