Yaşamadan kaderi, istedim cefasını.
Sevdan benim iken, tutuşturdum aşkını.
Her gece yazmak istesem de mısralara adını,
Aşkını hissettiğim kalbime,
Utanırdım, söylemezdim sevdiğimi.
Yüreğimdeki yanan aşkın illetini,
Utanırdım, söndüremezdim kendimi.
Sana topladığım güller solmuş.
Hayaller birdenbire yabancı gelir.
Aşkın sesi diner, başlar acılarımız.
Yanı başımda birkaç sevdana esir,
Gün ağarırken artacakdı yalnızlığımız.
Acılar, dört bir yanımı sarınca,
Duman, ışıkları saklamayınca,
Yarınlar, anılmayacak hâle varınca,
Seni hatırlatır kalbimde ki yara.
Zamanın kaybolduğu bu sonsuz yolda,
Özlemek yetmiyordu sahipsiz kalan duygularıma.
Umutlarla sarılırken yarına, her gece.
Bir tek seni beklerdim, düştüğüm karanlığımda.
Belki bir gün gelir ayrılıkların arkasında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!