Birileri geldi
Bir şeyler aldılar gittiler
Birileri geldi
Bir şeyler aldılar gittiler
Hep birileri geldi
Bir şeyleri alıp gittiler
Hüzün dolu gecede
Ağlıyor bir kadın gönlüne
Belli gönlü incinmiş sevdiğine
Bir çocuk ağlamaktan hıçkırır vaziyette
Yorganın altında gizlice
Bu şehrin sokakları kan ağlıyor
Duydun mu sevdiğim bu şehir sana ağlıyor
Her şey gecikti sensizlikten
Sokak lambaları geç yanıyor
Gece gündüzün dengesi bozuldu sanki
Sanki değil benim gözüm de öyle
Güneş doğar
Gündüz atar ilk adımını heyecanla
Aydınlık
Kalabalık
Gürültülü
Hüznümün sebebini de bilmiyorum
Bilsem çözerim belki
Bilmece gibi bir hüzün
Kapalı gibi ama açık
Kimse bilemez senden başka
Gülüşümün altında yatan ağır hüznü
Ses tonumda ki ince sızıları
Gözlerimden söylediklerimi
Kara trenler dumanla haberleşir kuşlarla
Seni sevmekten korkuyorum
Çok severim biliyorum
Çok seversen, gider diyorlar
Çok seversem, gidermişsin
Az da sevemem ki seni
Takılalım kuşların kanatlarına
Hassas tüylerini koparmadan tutalım
Havayı tadalım özgürlüğü çekelim içimize
Baksana ne güzel uçuşurlar mavilikte
Tutalım işte kanatlarından kuşların
Uçalım uçsuz bucaksız yerlerde
Merak etme sevdiğim
Benim lügâtımda
Aldatmak sözcüğü yok
Hiç yazılmadı
Ne olurdu kim bilir
Kim bilir ne olurdu
Beklemeseydik ince kaldırımlı köşe başlarında
Güneşin doğduğu ve battığı saatlerde
hayalimize benzeyen bulutlara bakmasaydık
Rengarenk hayalimize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!