Yunus Emre Aşkın Kendisi Şiiri - Hamiye Gül

Yunus yüregin,bir heybesi var idi,
Elbet içleri dopdolu ciger pare idi.
Ön kesesine iyilikleri koyar iken,
Heybenin sırt kesesi kötü söz idi.
Yunus toprak gibi aşksız görmezdi.

Yunus,aşktı hiç dendi makamına,
Hiçlik Hakk'a varıştı yok oldu onda.
Teklik aşktı elbet gayrısı yok onda;
Yunus yüzünden aşka rağbet edildi;
Aşk yolcusu ardından kervana dizildi.

Kim oldu onun gibi aşk ile hemhal,
Kılındı İlahi'den gönülllere türlü nazar.
Lutfedildi,keremiyle bütün canlara,
Can-ı tenden çekilen ölmeden girdi,
Aşk ilinde Yunus'la katar katar yürüdü.

Söylediği kelamlar aşk ile coştu daim,
Asırlar geçti sevdası söylendi durdu.
O ne büyük aşk idi cihanlara yazıldı;
Dedi Yunus, "Ben Yürürüm Yane Yane.."
Ölümsüz ruhu şehadetle aşka erişti.