Sözcükler kalıyor kifayetsiz
Mânâ gidince her şey değersiz
Sen bensiz naparsın ben de sensiz
Gider mi bu aşk böyle sevgisiz
Senin olmadığın her yerdeyim
İhtiyâcımız var ,
İnanca ;
Sağlam inanca.
Medeniyete ihtiyâcımız var ,
Saf , arı ve temiz.
Birliğe İhtiyâcımız var ,
Yine geçti günüm sensiz
Sevmiştim seni istemsiz
Hatırıma geldi sanki
Konuştuğumuz gün , eski
Unutmadım seni asla
Nerde âdil Ömerler
Hak için inleyenler
Mazlumların hakkını
Ele yedirmeyenler
Mazlumlar kan ağlıyor
Yine seni gördüm rüyamda
Tutmuştun sıcacık ellerinle
Sonsuz bir mutluluk vardı orda
Tam da uyanmadan önce
Yol uzun , yolcu yorgun
Dolunay küs , bulut küs
Çiçekler bile solgun
Sen de artık bana küs
Çok sevmiştim ben seni
Ben artık seni istiyorum
Bıktım , usandım bu bekleyişten
Sadece seni istiyorum
Sonsuza kadar sürecek bu özleyişten
Ben artık seni istiyorum
Sessizliğinde gecenin
Yazmaya çalışan beni
Götürmek için gelenin
Özlemişiz her şeyini
Gök kadar maviymiş meğer
Bir akşam vakti bakmışsın güzelce
Karanlıklarında yalnız sokağın
Saçının teli yüzüne gelince
Kıymeti gitmiş sanki aydınlığın
Gözlerin anlatmış seni sessizce
Bulutlar yükselmiş mavi göklerde
Parça parça beni anlatmış sanki
Gölge olmuş dağlarda tepelerde
Hüzünlü ben kadar dargın ve eski
Bir gülüşün seni sen etmiş bende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!