Rüzğarın kollarında
Kederli yapraklar gibi
İşte geldik gidiyoruz
Yorgun bir ırmak gibi
Nereye gittiğini bilmediğimiz hayat, ama her şeyimizi verdiğimiz hayat işte..
Bir heves gibi, kursağımızda kalıyor söyleyemediklerimiz...
Ne zamana, ne hayata, ne de kendime alışmış değilim, alıştığım tek şey, yalnızlığım, sigaram ve kahvem..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!