Akıl, Merhamet benim şiyarım
Zamana uymuyorsa horlama beni
Ellere fayda öze ziyanım
Közümü elleyip harlama beni
Akşam ile sabahın yok ki arası
…..
Bakma öyle acı acı
Açmısın, hastamısın neyin var?
İyi gelecekse yüreğimin yarısını vereyim
Ben ki insanım benimde bu günahta payım var,
Dayım Meşaik KARAKUŞ ’a
Dolaylı, doğrudan; imalı, imasız
Amca dememişler, kardeş dememişler,
Abi dememişler, baba bile dememişler
Aklın, matematiğin, bilimin ve merhametin söylediğine eyvallah deyip, sonra bildiği ile yanlışa devam edenlere ithafımdır.”
Herkesin doğrusu kendinden menkul
Bilimi, gerçeği takası değil
Aklını aydınlatacak önünde kandil
Tutup da fitilini yakası değil
;
Yalan ile gerçek gardaş olunca
Sadece umuda güvenir insan
Umut ile hüsran gardaş olunca
Sonrası hayata gücenir insan
Gökyüzü açık yada kapalı
Her sabah güneş doğudan görünür
Kederimi hep gizli cebimde taşırım
Değil mi ki ozanlar hep gizli ceplerinde yaşarlar
Büyümek, yaş almak, yaşlanmak
Akılsız erkte, cahil milletle
Duyarlı vatandaşa suç olur hayat
Buradan bulaşır her tür illette
Pul gibi harcanır hiç olur hayat
Ey ikindi güneşi,
tüm zamanların en güzel zamanı;
gitme sen?
Ömrüm uzar, günüm uzar gitmezsen.
Giderek atma sevimsiz akşamların, hoyrat gecelerin
KENDİME GAZEL
Alem sağanak yağarken
Dereleri çay eyledim
Adaletsiz mecralarda
Bir selam göndersen gün olur bahar
Selamsız bir vakit neye yarar ki
Yadıma düşersin her seher seher
Sahipsiz bir akşam neye yarar ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!