Yunus diller Şiiri - Fatma Hilal Kavak

Dünyada konuşulan çeşit çeşit diller,
Ustaların ağzında renk renk açan güller.
Yaratanın bize sunduğu tertemiz hediyeler,
O eşsiz hazineden tek tek seçilip emanet edildiler.

İki dudak arasından çıkan çağlar boyu çağlayan,
Çıngıraklı yılanları bile deliğinden çıkaran.
Bazen bir bülbül olup gül üstünde meydan okuyan.
Bazen de bir şairin ağızında şelaleler gibi çağlayan,

İnsanı insan yapan nice sırlar gizlenmiş o lisanda.
Güllerin hası kokar onda, o gül kokulu her bedende,
İki dudak içindeki sultanda o, bedene hükmedende.
Dildir sağlam dostlukları kuranda bir çırpıda yıkanda.

Birçok canlının muhtaç olduğu değerli bir et parçası.
Bazen ölü denizler kadar sessiz bazen de çöl fırtınası.
Hatiplerin ağzında bulunan dünyanın sekizinci harikası.
Sayısız neşenin ifadesi, sonsuz zincirlerin altın halkası.

Ebe oldum tuttum bütün oynayanları tek tek.
Verdiğim sözleri tuttum, dilimi tutamadım bir tek.
Kırdığım kalplerin yasını tuttum, ömür boyu ölene dek.
Olamadım arı kadar dilimle süsleyemedim sözü petek petek.

Ebemkuşağı kadar renkli çeşit çeşit diller,
Mevlana gibi insanlığın etrafında döndüler.
Âşık Veysel olup zifiri karanlıkları deldiler,
Yunus olup dillendiler. Bütün gönüllere geldiler.
Güzel Türkçemizi aralarında sultan seçtiler.