Bizi bizden eden zamanın kendisi
Geçitsiz bir mekanda yol alıyorduk
Ben ve gölgem
Hepte böyle zamanlarda
Birbirinin yerini alır
Görünen ve görünmeyen engeller
Kör bir haykırış var sessizliğimde
Simasız acılar dolanıyor ruhumda
Bu gece acılarımdan bir cellat yarattım
Azrailden evvel bu cellat alacak canımı
Şimdilik ecelime alışayım diye
Mezarımı kazıyorum sığ sularda
Yorgunum
Çalındı tüm sevinçlerim
Hiçbir yaz ısıtmaz,kar etmez
Seyyahım şimdi,düşme peşime
Çık pencereye,alev dök ardımdan
Ayak izlerim yok artık
Tanrıların gunahi bulaştı bana
En değme intiharlar bile kurtaramayacak beni
Tanrılar ki;
Ergen bir trajedinin soysuz yasalarına
Müfrezelik yapıyorlar şimdi
Köpekler gibi sadıktık oysa..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!