Yunus dediler mi,
Duramaz yerinde bu gönül, sevdalanır…
Allah’ın yoluna gideriz onunla,
Kulluğumuzu yaparız,
Kıblemiz kabedir Yunusla…
Bizim Yunus derler ona,
Yakın hissederiz kendimize,
Sevgiye kenetleniriz onun hatırıyla…
Mal da yalan mülkte onun gözünde,
Yunus’un merhamet yatardı hep özünde…
Otuz yıl odun taşıdı,
Yorulmadı, bıkmadı hiç ayrılmadı.
Bizim Yunus derler bazen,
Sabır ve adalet gelir aklımıza…
Eskişehir’dir dervişimin diyarı,
Aşıktır Eskişehir,
Aşıktır Yunus’un Allah’a olan aşkına,
Erişilemeyecek mevkidedir Yunus,
Süsler kalbimizin en güzel yerlerini…
Gel el açalım Allah’a,
Dua esirgemeyelim ilim aşığına,
Salavat getirelim Yunus’un adına.
Allah aşkına ayaklan insanlık,
Gönlün şen olsun Yunus’un yolunda.
O hep bilir gerçeği,
İlerledi o da Allah yolunda…
Kayıt Tarihi : 28.5.2008 16:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!