Yunus'daki aşk Şiiri - Ekrem Nalbantlı

Ne şi’r yazar ne dürr döker, gönül aşka düş olmasa
Ne kutlu dem ne gâm çeker, gönlümüz derviş olmasa

Gönlün derviş eylemeyen, dili derviş söylemeyen
Hırkayı amaç eyleyen, bir ere muhtaç olmasa

Er nazarı yolda komaz, erliğe yollar dayanmaz
Dost elinden içtiğimiz, bir dikişte nûş olmasa

Pişen gönül sevdasını, her dem arar Mevlâ’sını
Yana, yana püryân olup, can içinde piş olmasa

Aşığın bağrı baş mıdır, gözü gönlü hep yaş mıdır
Kendin bilmez ayyaş mıdır, dostu görüp şaş olmasa

Yunus’a takıldım kaldım, Mevlâna’dan himmet aldım
Bir hâl ile kervanlara, dertlerim yoldaş olmasa

Yunus dedi bunu böyle, kalanları gel sen söyle
Diyebilmez her kim kişi, şu bendeki aşk olmasa

Gönlü gözden ayân gören, kutlu sefer varıp dönen
Dost yolunu bilip gören, gönlümüz ermiş olmasa

Cahil ile ariflerin, meseli aynaya benzer
Gönülde yansımasını, yâremiz görmüş olmasa

Yunusu anlamak deyin, anlamadık anlat deyin
Ettiğimiz sözler yine, kuş dili dermiş olmasa...