Yunus Çoban Şiirleri - Şair Yunus Çoban

Geceler dönmeli sabaha
Kuşlar kanatlanmalı, uçmalı rizemin semasında

Uykuya meftun gözlerin, sıyrılmalı düşlerden
Sıyrılmalı gurbetin hülyalarından

Hürriyettir adın
Direniştir adın
Candır, canandır
Aşktır senin adın…

Yardır, yarendir

Bu akşam kafam bozuk benim.
Bir çay içmeye muhtacım
Nerde yanlış yaptım bilemedim
Tekrar doğrulup koşmam lazım

Rüzgarlar estirirdim, Gençliğin baharında

O tatlı gülüşün solduğu zaman
Bakışların kararıp daldığın zaman
İnceden kırılıp küstüğün zaman
Gönlümün baharından
Bir kelebek uçar gider.

Eğer bir gün ararsan sonsuz aşkı
Sağnak yağmur altında şemsiyesiz kalırsan
Kalacak yerin melcen ve mecalin yoksa
Elini kalbine at orda ben varım

Nur ve nar iki ayrı derya

Gözlerim baka kaldı ardından
İzler oldu ,kollar oldu yolları
Özlem geldi ,hüzün geldi peşinden
Akşamdan sabaha hasretler sardı

Kaldırmaz oldu bu yürek sensizliği

Bulutlar küsmüş ağlamıyor artık
Deniz coşmuyor rüzgar esmiyor
Ağaçlar yapraklarını sallamıyor artık
Her şey sus pus olmuş sanki
Nemli gözlerimi silmez oldum artık

Sen iste ovalardan geleyim
Sen iste dağlardan ineyim
İstersen tekrar tekrar öleyim
Yeter ki sen iste hemen geleyim...

Sen iste baharın olayım.

Hani olur ya seni yanlışlıkla sevmesem
ölürüm, ölürkende severim.
Ararım gözlerini, özlerim sesini
Özlerim seni, senle geçen günleri
Hani olur ya yanlışlıkla sevmesem...

Ervaha sığdım Âlemi misal ile
Anne karnına sığdım lal ile
Kundağa sığdım, sevgi, şefkat ile
Bir sana sığamadım urfam...

Bir aşka sığdım,girdim yüreğe