Suskun günler bekler bizi kalk gidelim,
Selam vermek için bekleyen hayal kırıklıkları var daha, biraz tez olalım.
Varacağımız yerde boğazımızda heveslerimiz kalacak daha,
Hadi gönlüm kalk, daha elimizi tutup tuttukları yerden kolumuzu alacaklar.
Kalk gönlüm daha bize umut verip umutsuzluk içinde boğacaklar.
Kanma gönlüm bunlar önce su verip ardından bizden kuyu istiyecekler.
Karışık duygular,
Geceler, tedirgin gülümser,
Ay bu gecede pek parlak,
Puslu, esrarengiz gülüşler,
Yarın belki hayat bize yeniden döner.
Yarım günler ve eksik tatlar,
Kağıtta toplanır anılar ansızın,
Beyazlıktan ne haber?
Kan kokar yürekler, sancılı kafalar ve suskun bakışlar...
Sakat yüreklerimiz,
duyarsız şahıslar kaldırımlarda geçit vermiyor şansa.
Şans bize uzak, hüzün ve keder kurmuş yolumuza tuzak.
Sevmeme olasılığı vardı,
Lakin ben matematik bilmiyordum.
Bir umut etmeyi biliyordum,
Ettim gitti.
Selam sana prenses,
Hayran sanki sana herkes,
Ölüm gelmeden son kes,
Uğra bana prenses.
Göz bebeklerinde uyuyasım var,
Bilmem bu duygular nedendir,
Bu sarı saçlı güzelin rüyamda işi nedir ?
Bu aklımın onun gülüşünde tutulması da nedir?
Söyle arkadaş bukadar güzel olmak suç değilmidir?
Sesinin verdiği huzur aşık olmaya sebeptir
O kara gözlere bağımlı olmamak eldemidir?
Sensin sen,
Arlanmamam sensin,
Ustalaşmam acılarla,
Heba olan gençliğim,
Sensin sen.
SEVGİ
Aç kumbaranı bak içinde sevgi varmı,
Aç içine de bak sevgi kalmışmı?
Hırçınlık haddi aştı, sevmenin tadı kaçtı.
Kumbara nemli, sevgiler içinde elemli.
Kapat kumbaranı, ziyan etmesin vaktini şeytan ehli.
Seyre daldım seni bu sabah çerçeveler içinde, gülümser gibi görünen o tatlı bakışlarını sonra beni düşünür gibi görünmeni isterdim, gerçekten seninde fark etmeni…
Ama böyle iyisisin böyle daha kusursuzsun, Dedim ya senle başladı gün senin eşliğinde, bilmem farkındamısın seninle güneşin doğduğunu ve seninle battığını belki değilsin ama sorun değil, alıştı bu gönül çerçevelerde sevmeyi seni. Takılma belki sen böyle daha kusursuz belki sen böyle daha bir mutlusun
Seyre daldım seni bu sabah çerçeveler içinde, gözlerindeki elayı hissediyorum her sabah. Düşünceler geçiyor aklımın dört bir yanından, sonra laf lafı açıyor saat geç oluyor bırakıyor resmini çıkıyorum oradan. Akşamlar geliyor ama sen hiç gitmiyorsun. Seninle başlıyor hayaller ama hep başlıyor hiç bitmiyor. Sonra sen gidiyorsun sol yanıma ben kıvranıyorum oradan oraya, anlayacağın en sonunda bir ben bir sen birde sol yanım kalıyoruz. karanlığın en güzel bittiği saatlerde…
Oysaki sorsan anlatırdım gözlerinin renginde nasıl kaybolduğumu.
Hani sorsan anlatırım saçlarındaki her tel kadar resminle durulduğumu.
Bilmiyorki iki gözüm,
ismini duyunca kalbimin yerinden söküldüğünü.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!