YÛNUS BATMAYAN GÜNEŞ!
Taptuk’un kapısında, mânâyla yanıp tütmüş,
Süleyman’dan dinlemiş, Kuş dilin tâlim etmiş!
Kırk yıl taşıdığı hâl, odun diye bilinir,
Edebti yüklendiği, nefsine çalım etmiş!
İltifâtı yok ele, Türk dilini yoğurmuş,
Öyle lezzet vermiş ki, anzerce balım etmiş!
Asırlardır ışıldar, nadide mücevherdir,
Gönüllerin süsünü, güzelim dilim etmiş!
Sinek kaldırır vurur, koca Manda’yı yere,
Yûnus, yobaz hâlini, Manda’yla malûm etmiş!
Manda’yla Sinek hâli, teşmili yobaz, mü’min,
Rumuzla şerh eylemiş, ayrı bir bölüm etmiş!
Kamu için yaşamış, benlikten taşra çıkmış,
Nefsin yerlere serip, kamuya kilim etmiş!
Mânâ burcu şeksiz, Yûnus batmayan Güneş,
Ozan İlo Yûnus’u, tutmaya dalım etmiş!
05.11.2008/00.32
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!