Yunus Balıklarına Mektuplar (2)

Korkularından boğulduğun an
çekiyor seni geçmişin
o bildik ölümlerine.......
Toy bir çocuğun,
İlk öpüşü gibi
titriyor dudakların..
İrkiliveriyor eşkiya cüssen
korkularının önünde..

Gözlerin yuvalarından fırlayacak,
vakitli vakitsiz bölünecek
uykuların.......

Bak kar kaplamış yolları,
fırtına kopmuş dehlizlerinde..
Ferhat çirkin Şirin’ine
canını vermiş.
İrkilme,
Titreme,
Diril, diril, diril.........
Vakit yok ki gidenin ardından
ağıtlar çekmeye.
Hangi biri durdurabildi ki
o suyun akışını...

Ürkme
geçmişinden.

Bir gelincik açar da dağın yamacından,
kan kırmızı rengiyle
akıverir tuvalinde.
Çaylak bir kuş uçmaya başlar...
Bir kadın bebesini doğurur bağ bozumu....
Şehvetinin fosforları dökülüverir
evladını özleyen babanın,
içini kaplayan aynasında.......

Ne olur gül, gül ki
karışıversin yunuslar
gülen gözleriyle sürülerine............

Duy içindeki ölüyü,
Ben ağlarım, yarın geçer,
senin yolun çok uzun....................