1 Haziran 2017 15:42
Sevgili Yunusbalığı’m,
Yakınmak istemiyorum hiçsana halimden
Ama hal değil halim, değilim eskisi gibi...
Yok oluyor içimdeki o küçük hayalperest.
O kadar karanlık ve belirsiz ki önüm
bakamıyorum umutla yarınlara...
Yalnız ben de değilim bu halde;
İnsanlar şaşkın, insanlar umutsuz,
İnsanlar yitmiş, insanlar karanlıkta...
Ama çabalıyorlar yine de umutsuzca
var olmak ve duyurmak için seslerini...
Öylesine bir duyarsızlık sarmış ki ‘yürek’leri,
öylesine sağırlaşmış ki ‘insancık’lar
duymaz olmuş çığlıkları, isyanları,
gözleri görmez olmuş yürek burkan acıları
sahte, parıltılarla boyarken yarınları...
Kayıt Tarihi : 10.6.2017 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!