27 Temmuz 2015
Sevgili Yunus Balığım,
Bu mektubu karanlıkta yazıyorum sana.
Kesildi sokağın elektiriği ama
sokak değil kararan yalnızca
karanlıklar içinde şimdi ülke...
Yitirildi canlar karanlığa ışık götüren.
Her biri pırıl pırıl, sevgi dolu bir genç
geleceği aydınlatacak bir mumdu oysa...
Eriyip gittiler, katledildiler acımasızca.
Öldürüldü insanlar yatağında uyurken.
Neredeyse her gün geliyor haberi
anasının kuzusu bir civanın düşüsünün
artık bu acıları kaldıramayan toprağa.
Sınır desen sanki mahşer yeri
bomba sesleri bölüyor geceleri.
Koptu kopacak kıyamet,
bekliyor akbabalar tetikte...
Kayıt Tarihi : 15.3.2016 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!