Ağladığımı kimseye söyleme anne
Onlar beni güçlü biliyor
Onlar beni en zor günümde bile ayakta biliyor
Ben aslında gülerek geçirdiğim her günün akşamı evde ağlarken,
Onlar benim içimin sızladığını,yüreğimin yandığını bilmiyor...
Kırgın düşlerimden uzak kırgın kalbimi avutuyorum. Kimbilir kaç zaman geçti sensiz sayamadığım... Senden uzak sesinden uzak... Bir kez dokunamadığıma mı yansaydım sana yoksa sesinden uzak kaldığıma mı hangisi daha çok canımı yakıyordu...anlayamadım.
Yıllardır içimdeydin belki de asırlardır... belki de doğmadan önce de biliyordum seni. Hep beklediğimdin sen ama sana bunu anlatamadım...
Ben geldikçe kaçanım oldun.. içini bilmediğim yüreğini görmediğim sevdanın kekremsi tadı oldun dilimde.. bıkmadan usanmadan sevgimi anlattığım kağıtlar tükenip de kalemimin kırıldığı an da bile beni düşündüğünü umut ederek yeniden yazmaya koyulduğum adını bile koyamadığım sevdam oldun. Benim için çok şey oldun ama ben senin için hiçbir şey oldum...
Düşün..! Dün Verilen Sözlerden Geriye Ne Kaldı?
Bir Kaç Silik ''ANI'' Tebessümler Ve Çokca ''GÖZYAŞI''...
Uykusuz Gözlerle Boş Duvarı İzlerken Anlarsın Ki Her ''AŞKIN'' Sonu Hep ''HAYAL'' Kırıklığı..
Suç: ''İHANET'' Edip Terkeden De Değil...Sorun Herkezi ''KENDİN'' Gibi Zannetmekte...
Büyüdükce Değıl ''ÜZÜLDÜKÇE'' Anlıyor ki İnsan Yapılan Tüm Hataların Sebebi İnsanlara haddinden Fazla ''GÜVENMEK''..!
Hani değmezdi hayat gözyaşlarıma?
Değmeyi bırak,kopardı gözlerimi bir hışımla...
Ey hayat!
Madem kastın var yaşlı bakışlarıma,
Hadi beni yaşların olmadığı diyarlara ışınla!
Ellerine kalemi kim verdi hayat?
Aşk AcısıAşkın acısını bilemezsin be güzelim
öyle bir şeydir ki aşk acısı
sevdiğinden ayrıldığın zaman yanında sadece
Ayrılık; dönüşü olmayan nehir, Yalnızlık; yıkılmış bomboş bir şehir, Kaç sevda kül oldu böyle kimbilir,Gözyaşın kal diyor, Yıllar ise git! Bu roman da biter belki birazdan, Ne aşklar yıkıldı gururdan, nazdan, Ağlıyor besteler yine hicâzdan, Şarkılar kal diyor, Yıllar ise git....
Nezaman sen gelsen aklıma, Acı bir tebessüm Gelip oturuyor dudaklarıma. Notası kırılmış melodilerin Buruk sesi geliyor kulaklarıma. Bir kuş düşüyor Daldaki yuvasından / çırpınarak Sıcak avuçlarıma. Nezaman seni düşünsem, Nezaman sen gelsen aklıma, Kaldıramayacağım bir ağırlık Çöküyor yapraklarıma. Umutlara taş basıyor yokluğun Kar düşüyor Henüz tomurcuk umutlarıma...
söyleyin bana varmı aşkı tanıyan?
varmı mecnun olup çölleri dolaşan?
varmı hasret ateşiyle hergün yanıp tutuşan?
Olur da,
Sana gelirken
Evinin yan tarafında sokağında,
Kurşunlar yağarsa üzerime
Yığılır kalırsam bir akşamüstü
Kanlar içinde yerlere yuvarlanıp
Birinin erkeği olmak istiyorum!
Başka hiç kimse tarafından dokunulmamak, konuşulmamak, bakılmamak hatta!
Biraz korunmak, biraz şımarmak
Bir kaç çeşit yemek yapmak
Kalk!
Ayağa!
Bir gidiş böyle sessiz olamaz!
Bakma git!
Ardına durma ben sardım yaralarımı!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!