Güvenme dil hânesine ey sâlik!
Yıkılır başa vîran olur bilesin.
Salıp efkârını aleme eylenme,
Gelir başa girân olur bilesin.
Dokun kalbe, bir gül uzat gadre,
Hilm-i irfân ile âsan olur bilesin.
Ne varlıktan yüz bulduk, ne dünyada kalan gördük
Bir yanda ehl-i safâ' diğer yanda talan gördük
Haksızlığı ta'n eyleyip görünüp sûret-i hakktan
Her halinde nümâyan dostumuzda yalan gördük
Sana neyi yazsam ki cemaline denk
Güneşten mi süzüldü sendeki ahenk
Gözlerin ki gönlümde gülistanım
Gülüşündür cennetâsâ bağistanım
Korkma! Böyle pervâsızca vuran alçaktan
Hem denaeti ile mağrûr olan kaçaktan
Bakma! Ürperipde gerdânın yüzsüz suratına
Belki tükür şu densizce ifrâtına
Feryâdı ki yetîmin yükselir semâlara
Ulaşır mı pas tutmuş kirli vicdânlara
Bir mûsikî edâsıyla dinleyin belki duyulur
Bekle! Ey insanlık! Hesabı elbet sorulur
Bırak seni, senden evlâ olanlar var
Gözleri yolda bekleyip duranlar var
Kör olmuş da koşarak iblis oduna
Bir çırpıda savrulup yananlar var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!