İçimden yol alırken uzaklara
Beraberinde götürüyorsun,
Şiir yazarken kullandığım duygularımı.
Beynimi yavaşlatıyorsun
Düşünemiyorum,
Hissedemiyorum..
Dışıma taşıyor artık içimdeki sel,
Taşıyamaz oldum bu yağmurlu havayı.
Eklemlerim zonkluyor, kulaklarım kararıyor,
Gözlerim sağırlaşıyor adeta.
Ağlayamıyorum artık..
Hiçliğin ortasın atılmış cansız bir vücut gibi
Geceleri kafamın içinde uykumu kaçıran
Ellerime bulaşmış yaşayan bir tarih
Gözlerimin içine hapsolmuş sisli hüzün
Bir şeyden kurtulmak neden bu kadar zor?
Yüzleşmek istediğim beli bükülmüş bir sır
Herkesin gördüğü ama farkedemediği
Zaman ayaklarımın altından akarken,
Gözlerim yarı kapalı kalemimi oynatıyorum.
Ayaklarıma birer gülle bağlanmış sanki,
Prangaların sesinden uyuyamıyorum.
İçime doğru şöylesine bir göz atıyorum,
Grilikler içerisinde mavi bir sen,
Tamamen sessiz kocaman bir okyanus
Ne bir kıpırtı var ne de esinti
Dalgalar durmuş, balıklar şaşkın
Sessizce bekliyorlar. Ne olacak acaba?
Fazla sürmedi okyanusun sessizliği
Aldı önüne tüm canlıları, şehirleri
Uyumak istiyorum,
Rüyamda seni görebilmek için
Gözlerine bakmak istiyorum,
Işıkta değiştirdiği
Rengini ezberlemek için
Sarılmak istiyorum sana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!