Hasretin alevi yaktı içimi
Yeter ki vermeden son nefesimi
Sağ salim geçersem şu okyanusu
Azmettim görmeye dostum Yunus'u
Nadim olanları görürsün yolda
Issız yabanlarda kalırlar darda
Aşina olanlar bulunur belki
Miskinler oturup neyi bekler ki
Çıkagelir biri çok ötelerden
Belli her hâlinden bitkinliğinden
Tecessüsler büker onu belinden
Yunus'a benzettim tuttum elinden
Yunus'un kokusu sardı kavurdu
Besbelli burası fulyanın yurdu
Onu düşün en son neyi buyurdu
O Yunus'tur diye tuttum elinden
Beni bezdiren o müzmin ateştir
Giyindiğim libas sırma keleştir
İçmeye gelene suyum beleştir
Yunus'ça bir çağrı çağın dilinden
(21.09.2004-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 27.5.2008 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın özlemleri hiç bitmez... Bilhassa Yunus'umuza özlemlerimiz hiç bitmemeli... Onu bir devrin ışığı olarak görüyorum, daima göreceğim! .. Gönlümde yer etmiş kimseleri zaman zaman bir şiirle anmayı âdet edindim... Onları bir anlık yaşamak ne hoş; doğrusu gerçek bir ilham kaynağı... Hele hele şu yaşam içinde onları hayal etmek ne güzel! Onlarla yolculuk etmek, okyanusları aşmaya değmez mi, değmez mi? ! Bu şiirimi bu engin duygular içindeyken yazdım.
Sayfanızda dolaştım yeni bir şiirinizi aradım. Bu şirinizin adı beni çekti.Harikaydı Tebrikler.
Selam, sevgi ve saygılarımla.
Issız yabanlarda kalırlar darda
Aşina olanlar bulunur belki
Miskinler oturup neyi bekler ki
anlam ve ictenligi ile dizelenmis bir calisma Tebrikler Saygilarimla
TÜM YORUMLAR (8)