Yunus Şiiri - Ahmet Acar 2

gecenin bir yarısı

ben ise düşüncelerimle savaşlardayım

eskisi kadar iyi birisi de değilim elbet

her insan değişirmiş

benimkisi ne iğrenç bir değişimmiş

saflık sevgi ve umut

her şeyimi kaybettim

geleceğe baktığımızda ne görmeliydik

belki de çokta şey etmemeliydik

kendi ellerimle kendimi yıktım

baştan kendimi inşa edemem

mezara kadar sürecek mi bu kınama

kendi kendimi kınayan nefsime ant olsun ki

bir yerlerde buluşacağız

fakat her şeyi kaybedeceğiz

her şeyi sana ithaf etmiştim

senden sonra gelen oldu elbet

yeni umutlar

fakat asla sen olamadılar

sanırsam asla da olamayacaklar

adem'in büyük günahı affedilmişti değil mi?

benim ki de affedilir miydi?

belkide ademden daha büyük bir günah işledim

ne yapmam gerekirdi affedilmek için

doğudan batıya yürüsem

her yerde adını sayıklasam

gene bir yerlerden çıkar mısın

oturup anlatamadım

hiçbir şeyi

elinden gelse beni yok edersin

ben ise burada hatamı telafi etmeye çalışıyorum

asla gelmeyeceksin

yunus'ta umudu kesmişti

buldum

bende yunustum

sabredemedim

cezalandırıldım

aşkın bir yunus

bende o yunusun içindeki bir yunusum

hareket edemiyorum

burası çok dar

nefes alamıyorum

ümidim öldü

dünyadaki her felek

sonsuz hiçliğe gitmektedir

sonsuz bir hiçlik

sen benim hiçliğimsin

yunus belki de cehennemi yaşadı

hiçti işte

rab yakacak mı kafiri?

sanmam

rab sonsuza kadar unutacak onları

unutulacaklar

belki de unutulmuşluk kadar ağırı yoktur

yunusta orada unutuldu

bende şimdi unutuldum

sen tarafından

fakat yunus oradan çıktı

ben çıkabilir miyim

yunus gibi dua etsem

ne yapsam da çıksam buradan

bir yerden çıksan keşke

artık yoksun

bende yokum

fakat sen var olacaksın

ben ise yok.